φωτοδιατομή

η, Ν

(τοπογρ.) μέθοδος ακριβούς αποτύπωσης τής εγκάρσιας διατομής σήραγγας, με φωτογράφηση λεπτής φωτεινής δέσμης στρεφόμενης στο επίπεδο διατομής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. photoprofil].